Τα πρώιμα σημάδια του Αυτισμού- ΓΡΑΦΗΜΑ
Οι τυπικές ενδείξεις των διαταραχών του αυτιστικού φάσματος μπορεί να εκδηλωθούν στη νηπιακή ηλικία (παιδί 18 έως 24 μηνών) και συνήθως γίνονται πιο εμφανείς από την ηλικία των δύο έως την ηλικία των έξι ετών.
Η Αμερικανική Κοινότητα για τον Αυτισμό (ASAF) κοινοποίησε ένα γράφημα που σχεδίασαν οι βρετανικοί φιλανθρωπικοί οργανισμοί Autism Puzzles και Halcyon, το οποίο μπορεί να βοηθήσει γονείς και επαγγελματίες να εντοπίζουν έγκαιρα τα σημάδια του αυτισμού στα παιδιά.
Η ASAF τονίζει πως η έγκαιρη αναγνώριση των τυπικών ενδείξεων του αυτισμού είναι απαραίτητη για την αποτελεσματικότερη διαχείριση της διαταραχής.
Τυπικές ενδείξεις
http://eidikospaidagogos.gr/proima-simadia-autismou-grafima/
Οι τυπικές ενδείξεις των διαταραχών του αυτιστικού φάσματος μπορεί να εκδηλωθούν στη νηπιακή ηλικία (παιδί 18 έως 24 μηνών) και συνήθως γίνονται πιο εμφανείς από την ηλικία των δύο έως την ηλικία των έξι ετών.
Η Αμερικανική Κοινότητα για τον Αυτισμό (ASAF) κοινοποίησε ένα γράφημα που σχεδίασαν οι βρετανικοί φιλανθρωπικοί οργανισμοί Autism Puzzles και Halcyon, το οποίο μπορεί να βοηθήσει γονείς και επαγγελματίες να εντοπίζουν έγκαιρα τα σημάδια του αυτισμού στα παιδιά.
Η ASAF τονίζει πως η έγκαιρη αναγνώριση των τυπικών ενδείξεων του αυτισμού είναι απαραίτητη για την αποτελεσματικότερη διαχείριση της διαταραχής.
Τυπικές ενδείξεις
- ακατάλληλη διαχείριση των παιχνιδιών
- αδυναμία επικοινωνίας και απομόνωση
- αναίτιο κλάμα ή γέλιο
- υπερκινητικότητα ή παθητική συμπεριφορά
- υπερευαισθησία ή μειωμένη ευαισθησία σε ακουστικά ερεθίσματα
- παράλογη προσκόλληση σε αντικείμενα
- διαταραχές ομιλίας (αργή ανάπτυξη της ομιλίας ή παντελής αδυναμία ομιλίας)
- δυσκολία προσαρμογής σε αλλαγές στο καθημερινό πρόγραμμα
- άγνοια κινδύνου
http://eidikospaidagogos.gr/proima-simadia-autismou-grafima/
Λίγα λόγια για τον αυτισμό
Οι επιστήμονες πιστεύουν πως ο Αυτισμός είναι μια νευρολογική διαταραχή που επηρεάζει τη λειτουργικότητα του εγκεφάλου.Οι απεικονιστικές εξετάσεις στον εγκέφαλο ανθρώπων με ή χωρίς Αυτισμό αποκαλύπτουν διαφορές στη δομή και στο σχήμα του εγκεφάλου. Επίσης η κληρονομικότητα φαίνεται να διαδραματίζει κάποιο ρόλο στην αύξηση της πιθανότητας να γεννηθεί κάποιος άνθρωπος με αυτισμό.
Ο αυτισμός αποτελεί μία βαριά, ισόβια αναπτυξιακή διαταραχή, η οποία εμποδίζει τα λεγόμενα αυτιστικά άτομα να κατανοούν σωστά όσα βλέπουν, ακούν και γενικά αισθάνονται. Αυτό, έχει ως αποτέλεσμα τα άτομα αυτά να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στις κοινωνικές σχέσεις, την επικοινωνία και τη συμπεριφορά τους.
Είναι μία εκ γενετής διαταραχή του εγκεφάλου, που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται και χρησιμοποιεί τις πληροφορίες. Για τον αυτισμό δεν υπάρχει ουσιαστική θεραπεία, αν και γίνονται πολλές προσπάθειες κυρίως προς την κατεύθυνση της εκπαίδευσης για τον έλεγχο των συμπτωμάτων.
Σήμερα, ο αυτισμός παρατηρείται σε ένα με δύο ανά 1.000 παιδιά, αν και τα αναφερόμενα περιστατικά αυξάνονται συνεχώς για άγνωστη αιτία. Αναφορικά με το φύλο υπερτερούν κατά πολύ τα αγόρια (τέσσερα αγόρια ανά ένα κορίτσι), ενώ εκδηλώνεται σε ίση αναλογία σε όλες τις κοινωνικο-οικονομικές τάξεις. Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι υπάρχουν περί τα 40.000- 50.000 αυτιστικά άτομα (τα περισσότερα παιδιά).
Δεν υπάρχει μέχρι σήμερα θεραπεία για τον αυτισμό. Ωστόσο τα συμπτώματα μπορούν να μειωθούν σημαντικά και η λειτουργικότητα του παιδιού να αυξηθεί με ειδική εντατική εκπαίδευση. Ο στόχος της εκπαίδευσης είναι η ενίσχυση της κοινωνικοποίησης, η βελτίωση της επικοινωνίας και η μείωση των στερεότυπων συμπεριφορών. Η ειδική αγωγή, η εργοθεραπεία, η λογοθεραπεία, η μουσικοθεραπεία είναι κάποιες από τις θεραπευτικές προσεγγίσεις που εφαρμόζονται στον αυτισμό.
Επίσης υπάρχει το πρόγραμμα εκπαίδευσης TEACH (treatment of autistic and com)
Το πρόγραμμα TEACCH δημιουργήθηκε από τουςEric Schopler και Gary Mesibov την δεκαετία του ’70 και έχει δυο ψυχοεκπαιδευτικά χαρακτηριστικά, την εξατομικευμένη εκπαίδευση και την δημιουργία ενός καλά δομημένου περιβάλλοντος. Είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε να βοηθήσει τα άτομα που εξαιτίας του αυτισμού έχουν
πρόβλημα στην επικοινωνία,την κοινωνική συναναστροφή, στις γνωστικές δεξιότητες και την συμπεριφορά.Κύριος σκοπός του προγράμματος TEACCH είναι να βοηθήσει το άτομο με αυτισμό να αναπτύξει δεξιότητες που θα το βοηθήσουν στην ανεξάρτητη – όσο είναι δυνατόν -ζωή του και γι’ αυτό το λόγο βασίζεται στην «κουλτούρα» του αυτισμού χρησιμοποιώντας τη δομημένη διδασκαλία. Έτσι το πρόγραμμα TEACCH
επικεντρώνεται στο πως τα άτομα με αυτισμό σκέφτονται, μαθαίνουν και κατανοούν ώστε να προσαρμόζονται καλύτερα στις ανάγκες τους.
Επίσης το πρόγραμμα TEACCH έχει ακρογωνιαίο λίθο την στενή συνεργασία του εκπαιδευτή με τους γονείς του ατόμου με αυτισμό και την ανταλλαγή πληροφοριών. Με αυτό τον τρόπο η γνώση και οι ικανότητες του εκπαιδευτή προσαρμόζονται στα χαρακτηριστικά του κάθε ατόμου, με την βοήθεια των πληροφοριών που δίνουν οι γονείς . Το TEACCH διαχειρίζεται το περιβάλλον του ατόμου χρησιμοποιώντας τηδομημένη διδασκαλία και υποστηρίζει συνεχώς το άτομο με σκοπό να γίνει ενεργό μέλος στην κοινωνία. Πολλά παιδιά με αυτισμό δεν μιλάνε. Στο σχολείο ο δάσκαλος χρησιμοποιεί κάρτες, η κάθε μια από τις οποίες συμβολίζει μια λέξη ή ακόμα και μια σύντομη φράση. Έτσι τα παιδιά αυτά μαθαίνουν οπτικά να κάνουν προτάσεις.
Στο σχολείο ο δάσκαλος οργανώνει το ημερήσιο πρόγραμμα. Πάντα πρέπει να γίνεται προγραμματισμός του μαθήματος. Το ημερήσιο πρόγραμμα λύνει πολλά προβλήματα, αρκεί και στο σπίτι να υπάρχει συντονισμός. Μία καλή ιδέα είναι να διατηρείται ένα τετράδιο επικοινωνίας. Στο βασικό πρόγραμμα της εκπαίδευσης εντάσσουμε την εκμάθηση της αυτοεξυπηρέτησης των παιδιών (π.χ. ντύσιμο).
Επίσης σημαντικό είναι να γράφουμε το ιστορικό του κάθε παιδιού (ηλικία, πώς διαπιστώθηκε ο αυτισμός, ιατρικό ιστορικό). Η οικογένεια είναι αυτή που μας δίνει το ιατρικό ιστορικό του παιδιού. Επιπλέον ο δάσκαλος καταγράφει την εκπαιδευτική παρέμβαση και τις δραστηριότητες που ο μαθητής ακολουθεί. Επιπλέον καταγράφει τα προβλήματα που παρατηρεί στον προφορικό λόγο (εάν καταλαβαίνει το παιδί, εάν επαναλαμβάνει,πώς μιλάει, εάν ακούει εάν λέει τα ονόματα των συμμαθητών του, εάν εκφράζεται).Έτσι ο δάσκαλος παρακολουθεί σε ποιο
επίπεδο βρίσκεται ο μαθητής και ανάλογα καταρτίζει το ημερήσιο πρόγραμμα. Το ανάλογο πράττουμε και για τα μαθηματικά,όπου μπορούμε να διαπιστώσουμε εάν ο μαθητής έχει κατακτήσει τις βασικές έννοιες εάν έχει οπτικοκινητικές δεξιότητες κλπ.
Η εκπαιδευτική παρέμβαση θεωρείται σημαντική και πολλές φορές είναι καταλυτική στην βελτίωση της κατάστασης ενός παιδιού, καθώς συνδράμει σε μεγάλο βαθμό στην απόκτηση βασικών δεξιοτήτων που θα βοηθήσουν το παιδί να είναι σε θέση να καταφέρει να επιβιώσει μόνο του στη ζωή.
Τα αυτιστικά παιδιά μαθαίνουν πάντα με πλούσιο εποπτικό υλικό. Συνήθως στην αίθουσα αναρτώνται κάρτες με εικόνες, που τα παιδιά γνωρίζουν πως αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες φράσεις. Όταν λοιπόν θέλουν να πουν κάτι ή να κάνουν κάτι ξεκολλούν από τον τοίχο την κατάλληλη εικόνα και την κολλούν στο θρανίο τους.
Αυτό το κάνουν συνήθως τα παιδιά που δεν έχουν λόγο ή παρουσιάζουν δυσκολία σε αυτόν. Σε ανάλογες κινήσεις προβαίνει και ο δάσκαλος για να επικοινωνήσει μαζί τους.
Στα παιδιά με αυτισμό πρέπει να λάβει υπόψη του ο ειδικός εκπαιδευτικός ότι πρέπει να προσαρμόσει την ύλη της διδασκαλίας του στις δυνατότητες των μαθητών του. Και βέβαια οι στόχοι της διδασκαλίας των αυτιστικών παιδιών δεν αναφέρονται στη Γλώσσα και στα Μαθηματικά αλλά στις βασικές δεξιότητες επικοινωνίας και
αυτοεξυπηρέτησης. Αυτό που ονομάζουμε«μελέτη περίπτωσης» ή «case study» είναι ο μοναδικός τρόπος για εμβάθυνση και κατανόηση του κόσμου του παιδιού με αυτισμό. Ο εκπαιδευτικός, μέσα από την παρατήρηση συγκεκριμένου παιδιού ή μίας μικρής ομάδας, και με τη μελέτη της σχετική βιβλιογραφίας, θα μάθει καταρχήν να
παρατηρεί, να αναλύει και να αιτιολογεί συμπεριφορές, αντιδράσεις κλπ. και στη συνέχεια θα γενικεύσει εφαρμόζοντας την εμπειρία και τη γνώση του σε ανάλογες ή και διαφορετικές περιπτώσεις
Ο αυτισμός αποτελεί μία βαριά, ισόβια αναπτυξιακή διαταραχή, η οποία εμποδίζει τα λεγόμενα αυτιστικά άτομα να κατανοούν σωστά όσα βλέπουν, ακούν και γενικά αισθάνονται. Αυτό, έχει ως αποτέλεσμα τα άτομα αυτά να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στις κοινωνικές σχέσεις, την επικοινωνία και τη συμπεριφορά τους.
Είναι μία εκ γενετής διαταραχή του εγκεφάλου, που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται και χρησιμοποιεί τις πληροφορίες. Για τον αυτισμό δεν υπάρχει ουσιαστική θεραπεία, αν και γίνονται πολλές προσπάθειες κυρίως προς την κατεύθυνση της εκπαίδευσης για τον έλεγχο των συμπτωμάτων.
Σήμερα, ο αυτισμός παρατηρείται σε ένα με δύο ανά 1.000 παιδιά, αν και τα αναφερόμενα περιστατικά αυξάνονται συνεχώς για άγνωστη αιτία. Αναφορικά με το φύλο υπερτερούν κατά πολύ τα αγόρια (τέσσερα αγόρια ανά ένα κορίτσι), ενώ εκδηλώνεται σε ίση αναλογία σε όλες τις κοινωνικο-οικονομικές τάξεις. Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι υπάρχουν περί τα 40.000- 50.000 αυτιστικά άτομα (τα περισσότερα παιδιά).
Δεν υπάρχει μέχρι σήμερα θεραπεία για τον αυτισμό. Ωστόσο τα συμπτώματα μπορούν να μειωθούν σημαντικά και η λειτουργικότητα του παιδιού να αυξηθεί με ειδική εντατική εκπαίδευση. Ο στόχος της εκπαίδευσης είναι η ενίσχυση της κοινωνικοποίησης, η βελτίωση της επικοινωνίας και η μείωση των στερεότυπων συμπεριφορών. Η ειδική αγωγή, η εργοθεραπεία, η λογοθεραπεία, η μουσικοθεραπεία είναι κάποιες από τις θεραπευτικές προσεγγίσεις που εφαρμόζονται στον αυτισμό.
Επίσης υπάρχει το πρόγραμμα εκπαίδευσης TEACH (treatment of autistic and com)
Το πρόγραμμα TEACCH δημιουργήθηκε από τουςEric Schopler και Gary Mesibov την δεκαετία του ’70 και έχει δυο ψυχοεκπαιδευτικά χαρακτηριστικά, την εξατομικευμένη εκπαίδευση και την δημιουργία ενός καλά δομημένου περιβάλλοντος. Είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε να βοηθήσει τα άτομα που εξαιτίας του αυτισμού έχουν
πρόβλημα στην επικοινωνία,την κοινωνική συναναστροφή, στις γνωστικές δεξιότητες και την συμπεριφορά.Κύριος σκοπός του προγράμματος TEACCH είναι να βοηθήσει το άτομο με αυτισμό να αναπτύξει δεξιότητες που θα το βοηθήσουν στην ανεξάρτητη – όσο είναι δυνατόν -ζωή του και γι’ αυτό το λόγο βασίζεται στην «κουλτούρα» του αυτισμού χρησιμοποιώντας τη δομημένη διδασκαλία. Έτσι το πρόγραμμα TEACCH
επικεντρώνεται στο πως τα άτομα με αυτισμό σκέφτονται, μαθαίνουν και κατανοούν ώστε να προσαρμόζονται καλύτερα στις ανάγκες τους.
Επίσης το πρόγραμμα TEACCH έχει ακρογωνιαίο λίθο την στενή συνεργασία του εκπαιδευτή με τους γονείς του ατόμου με αυτισμό και την ανταλλαγή πληροφοριών. Με αυτό τον τρόπο η γνώση και οι ικανότητες του εκπαιδευτή προσαρμόζονται στα χαρακτηριστικά του κάθε ατόμου, με την βοήθεια των πληροφοριών που δίνουν οι γονείς . Το TEACCH διαχειρίζεται το περιβάλλον του ατόμου χρησιμοποιώντας τηδομημένη διδασκαλία και υποστηρίζει συνεχώς το άτομο με σκοπό να γίνει ενεργό μέλος στην κοινωνία. Πολλά παιδιά με αυτισμό δεν μιλάνε. Στο σχολείο ο δάσκαλος χρησιμοποιεί κάρτες, η κάθε μια από τις οποίες συμβολίζει μια λέξη ή ακόμα και μια σύντομη φράση. Έτσι τα παιδιά αυτά μαθαίνουν οπτικά να κάνουν προτάσεις.
Στο σχολείο ο δάσκαλος οργανώνει το ημερήσιο πρόγραμμα. Πάντα πρέπει να γίνεται προγραμματισμός του μαθήματος. Το ημερήσιο πρόγραμμα λύνει πολλά προβλήματα, αρκεί και στο σπίτι να υπάρχει συντονισμός. Μία καλή ιδέα είναι να διατηρείται ένα τετράδιο επικοινωνίας. Στο βασικό πρόγραμμα της εκπαίδευσης εντάσσουμε την εκμάθηση της αυτοεξυπηρέτησης των παιδιών (π.χ. ντύσιμο).
Επίσης σημαντικό είναι να γράφουμε το ιστορικό του κάθε παιδιού (ηλικία, πώς διαπιστώθηκε ο αυτισμός, ιατρικό ιστορικό). Η οικογένεια είναι αυτή που μας δίνει το ιατρικό ιστορικό του παιδιού. Επιπλέον ο δάσκαλος καταγράφει την εκπαιδευτική παρέμβαση και τις δραστηριότητες που ο μαθητής ακολουθεί. Επιπλέον καταγράφει τα προβλήματα που παρατηρεί στον προφορικό λόγο (εάν καταλαβαίνει το παιδί, εάν επαναλαμβάνει,πώς μιλάει, εάν ακούει εάν λέει τα ονόματα των συμμαθητών του, εάν εκφράζεται).Έτσι ο δάσκαλος παρακολουθεί σε ποιο
επίπεδο βρίσκεται ο μαθητής και ανάλογα καταρτίζει το ημερήσιο πρόγραμμα. Το ανάλογο πράττουμε και για τα μαθηματικά,όπου μπορούμε να διαπιστώσουμε εάν ο μαθητής έχει κατακτήσει τις βασικές έννοιες εάν έχει οπτικοκινητικές δεξιότητες κλπ.
Η εκπαιδευτική παρέμβαση θεωρείται σημαντική και πολλές φορές είναι καταλυτική στην βελτίωση της κατάστασης ενός παιδιού, καθώς συνδράμει σε μεγάλο βαθμό στην απόκτηση βασικών δεξιοτήτων που θα βοηθήσουν το παιδί να είναι σε θέση να καταφέρει να επιβιώσει μόνο του στη ζωή.
Τα αυτιστικά παιδιά μαθαίνουν πάντα με πλούσιο εποπτικό υλικό. Συνήθως στην αίθουσα αναρτώνται κάρτες με εικόνες, που τα παιδιά γνωρίζουν πως αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες φράσεις. Όταν λοιπόν θέλουν να πουν κάτι ή να κάνουν κάτι ξεκολλούν από τον τοίχο την κατάλληλη εικόνα και την κολλούν στο θρανίο τους.
Αυτό το κάνουν συνήθως τα παιδιά που δεν έχουν λόγο ή παρουσιάζουν δυσκολία σε αυτόν. Σε ανάλογες κινήσεις προβαίνει και ο δάσκαλος για να επικοινωνήσει μαζί τους.
Στα παιδιά με αυτισμό πρέπει να λάβει υπόψη του ο ειδικός εκπαιδευτικός ότι πρέπει να προσαρμόσει την ύλη της διδασκαλίας του στις δυνατότητες των μαθητών του. Και βέβαια οι στόχοι της διδασκαλίας των αυτιστικών παιδιών δεν αναφέρονται στη Γλώσσα και στα Μαθηματικά αλλά στις βασικές δεξιότητες επικοινωνίας και
αυτοεξυπηρέτησης. Αυτό που ονομάζουμε«μελέτη περίπτωσης» ή «case study» είναι ο μοναδικός τρόπος για εμβάθυνση και κατανόηση του κόσμου του παιδιού με αυτισμό. Ο εκπαιδευτικός, μέσα από την παρατήρηση συγκεκριμένου παιδιού ή μίας μικρής ομάδας, και με τη μελέτη της σχετική βιβλιογραφίας, θα μάθει καταρχήν να
παρατηρεί, να αναλύει και να αιτιολογεί συμπεριφορές, αντιδράσεις κλπ. και στη συνέχεια θα γενικεύσει εφαρμόζοντας την εμπειρία και τη γνώση του σε ανάλογες ή και διαφορετικές περιπτώσεις
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΕ ΑΥΤΙΣΜΟ
8+1 λάθος απόψεις για τον αυτισμό
Πολλά ακούμε από εδώ και από εκεί για τον αυτισμό. Όμως τι ακριβώς είναι, πώς τον εντοπίζει κανείς σε ένα παιδί... ποιες είναι οι αιτίες του και πώς αντιμετωπίζεται, ελάχιστοι γνωρίζουν. Aς δούμε λοιπόν τις λάθος απόψεις που υπάρχουν γύρω από τον αυτισμό αλλά συνεχίζουν να ακούγονται ευρέως. 1. Ο αυτισμός παρουσιάζεται όταν ένα παιδί αρχίζει να μιλάει. Δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα. Ο αυτισμός σε ένα παιδί υπάρχει από τη βρεφική του ηλικία μόνο που δύσκολα μπορεί να το αντιληφθεί κανείς. Συνήθως ο αυτισμός εντοπίζεται σε ένα παιδί κατά τη νηπιακή του ηλικία, όταν αυτό το παιδίδεν παρουσιάζει ενδιαφέρον για τους γύρω του ή δεν είναι προσκολλημένο σε οικεία του πρόσωπα. 2. Η έλλειψη σιδήρου συνδέεται με τον αυτισμό Μπορεί ο σίδηρος να παίζει σημαντικό ρόλο στην λειτουργία του εγκεφάλου, όμως το 85% των αυτιστικών παιδιών δεν παρουσιάζουν έλλειψη σιδήρου, όπως δεν συμβαίνει και το αντίθετο, ότι δηλαδή παιδιά με σιδηροπενία, έχουν αυτισμό. Άραδεν είναι αλληλένδετα ο σίδηρος και ο αυτισμός. 3. Πολλοί θεωρούν σπάνια διαταραχή τον αυτισμό Πάντως, ο αυτισμός έχει μεγαλύτερη συχνότητα από τα παιδιά με σύνδρομο Down ή διάφορες μορφές παιδικού καρκίνου. Άρα, δεν είναι και σπάνια διαταραχή ο αυτισμός. 4. Οι επιστήμονες γνωρίζουν τα αίτια του αυτισμού Αν και γίνονται συνεχώς έρευνες, δεν έχουν βρει ακόμα οι επιστήμονες τα ακριβή αίτια παρουσίασης αυτισμού σε ένα παιδί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο αυτισμός οφείλεται σε βιολογικούς παράγοντες. 5. Ένα παιδί μπορεί να ξεπεράσει τον αυτισμό Το αυτιστικό παιδί δεν είναι δυνατόν να καταφέρει να εξαφανίσει τον αυτισμό του. Απλά αποκτά κατάλληλη εκπαίδευση για να μπορεί ως ενήλικας να λειτουργεί σχεδόν όπως και οι γύρω του. 6. Όλα τα αυτιστικά παιδιά έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά Φυσικά και δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Μπορεί τα αυτιστικά παιδιά να έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά όμως αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και ίδια. Άλλους ρυθμούς μάθησης έχει ένα παιδί από ένα άλλο όπως και τελείως διαφορετική προσωπικότητα. 7. Τα αυτιστικά παιδιά δεν καταφέρνουν να βελτιωθούν ποτέ Όπως αναφέραμε και παραπάνω παίζει ρόλο η προσωπικότητα αλλά και ο ρυθμός μάθησης κάθε παιδιού. Ένα παιδί μπορεί να σημειώσει από μικρή μέχρι πολύ μεγάλη βελτίωση, ανάλογα με τις δυνατότητές του. 8. Τα παιδιά με αυτισμό αδιαφορούν για όλους γύρω τους Το παραπάνω απέχει πολύ από την αλήθεια. Τα παιδιά με αυτισμό νοιάζονται πολύ για τους γύρω τους όμως δεν το εκφράζουν όπως θα περιμέναμε όλοι εμείς αλλά με τον δικό τους τρόπο. 9. Ο αυτισμός υπάρχει εδώ και μερικά χρόνια Η πρώτη καταγραφή αυτισμού έγινε το 1943 και φυσικά και προϋπήρχε, όμως δεν υπάρχουν καταγραφές. Φώτης Παπαναστασίου www.eidikospaidagogos.gr Χαρακτηριστικά μάθησης και συμπεριφοράς μαθητών με σύνδρομο Asperger
Το ΣΑ χαρακτηρίζεται από μια ποιοτική βλάβη στην κοινωνική συμπεριφορά. Οι μαθητές με ΣΑ μπορεί να θέλουν πάρα πολύ να δημιουργήσουν σχέσεις με άλλους, αλλά δεν έχουν τις απαραίτητες δεξιότητες και μπορεί να προσεγγίσουν τους άλλους με πολύ περίεργους τρόπους. Συχνά, δεν κατανοούν τα κοινωνικά ήθη και μπορεί να εμφανίζονται κοινωνικά αδέξιοι, να έχουν δυσκολία να μπουν στην θέση του άλλου και να παρερμηνεύουν κοινωνικές νύξεις. Συχνά έχουν τις ίδιες δυσκολίες με τους αυτιστικούς μαθητές να κατανοήσουν ότι οι άλλοι έχουν τις δικές τους αντιλήψεις, σκέψεις και συναισθήματα. Οι μαθητές με ΣΑ δύσκολα αποκτούν κοινωνική μάθηση μέσω αλληλεπίδρασης και χρειάζονται σαφή και ξεκάθαρη διδασκαλία των κοινωνικών δεξιοτήτων. Αν και οι μαθητές με ΣΑ έχουν ευχερή λόγο όταν ξεκινούν το νηπιαγωγείο, συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα σχετικά με τις πολυπλοκότητες της γλώσσας οι οποίες συμπεριλαμβάνουν τα ακόλουθα: Ένα από τα πιο συνηθισμένα χαρακτηριστικά των μαθητών με ΣΑ είναι ότι δυσκολεύονται να ολοκληρώσουν κοινωνικές συζητήσεις. Μπορεί να έχουν προχωρημένο λεξιλόγιο και να μιλούν ακατάπαυστα για κάποιο αγαπημένο τους θέμα. Το θέμα μπορεί να είναι κάπως περιορισμένο και ο μαθητής μπορεί να δυσκολεύεται να αλλάξει θέμα. Οι μαθητές με ΣΑ μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα στην επικοινωνία τους με άλλους επειδή συνήθως δεν μαθαίνουν τους κανόνες της συζήτησης. Δηλαδή μπορεί να: διακόπτουν ή να μιλούν παράλληλα με άλλους κάνουν άσχετα σχόλια δυσκολεύονται να ξεκινήσουν και να τελειώσουν συζητήσεις χρησιμοποιούν λόγο που χαρακτηρίζεται από έλλειψη μεταβολής στο ύψος, ένταση και ρυθμό χρησιμοποιούν υπερβολικά σχολαστικό και επίσημο λόγο, ειδικά καθώς φτάνουν στην εφηβεία στέκονται πολύ κοντά σε κάποιον όταν του μιλούν έχουν επίμονο βλέμμα, υιοθετούν ασυνήθιστη στάση σώματος, ή χρησιμοποιούν περίεργα την γλώσσα του σώματος δεν κατανοούν τις χειρονομίες και τις εκφράσεις του προσώπου Οι μαθητές με ΣΑ έχουν μέση με ανώτερη φυσιολογική νοημοσύνη και μπορεί να δείχνουν αρκετά ικανά. Πολλοί μαθητές με ΣΑ είναι ικανοί στη κατάκτηση πραγματολογικών γνώσεων και μπορεί να έχουν εκτεταμένες πραγματολογικές γνώσεις σχετικά με ένα θέμα το οποίο τους απορροφά την προσοχή. Ωστόσο, δείχνουν σχετικές αδυναμίες στην κατανόηση και στην αφηρημένη σκέψη, καθώς και στην κοινωνική επίγνωση.Επομένως, αντιμετωπίζουν κάποια ακαδημαϊκά προβλήματα, ειδικότερα σε σχέση με: αναγνωστική κατανόηση λυτική προβλήματος οργανωτικές δεξιότητες ανάπτυξη εννοιών εξαγωγή συμπερασμάτων και διατύπωση κρίσεων Επιπλέον, συχνά αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην γνωστική ευελιξία – δηλαδή ο τρόπος σκέψης τους τείνει να είναι άκαμπτος - και στην προσαρμογή τους σε αλλαγή ή αποτυχία. Δεν μαθαίνουν άμεσα από τα λάθη τους. Οι μαθητές με ΣΑ συχνά αντιμετωπίζουν δυσκολίες στον κινητικό συντονισμό. Οι περιοχές που επηρεάζονται συμπεριλαμβάνουν την κίνηση, την ισορροπία, την επιδεξιότητα, τον γραφικό χαρακτήρα, τις γρήγορες κινήσεις, τον ρυθμό και την μίμηση των κινήσεων. Οι μαθητές με ΣΑ μπορεί να έχουν κοινά χαρακτηριστικά με τους αυτιστικούς μαθητές σε σχέση με την αντίδραση σε αισθητηριακά ερεθίσματα. Μπορεί να δείχνουν υπερευαισθησία σε κάποιο ερέθισμα και μπορεί να υιοθετούν ασυνήθιστες ή επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές για την επίτευξη μιας συγκεκριμένης αισθητηριακής διέγερσης. Οι μαθητές με ΣΑ μπορεί να είναι απρόσεκτοι, να αποσπάται η προσοχή τους εύκολα και να είναι ανήσυχοι. Πολλοί μαθητές με ΣΑ έχουν πάρει και διάγνωση ΔΕΠ-Υ σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Μπορεί να είναι δύσκολο γι’ αυτούς τους μαθητές να κατανοήσουν και να προσαρμοστούν στις κοινωνικές απαιτήσεις του σχολείου. Η κατάλληλη διδασκαλία και υποστήριξη μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση αυτού του άγχους. Στρατηγικές για την διδασκαλία μαθητών με Σύνδρομο Asperger Κάποιες από τις στρατηγικές για την διδασκαλία μαθητών με αυτισμό μπορεί να είναι εφαρμόσιμες και για την διδασκαλία μαθητών με ΣΑ. Ωστόσο, είναι σημαντικό ο εκπαιδευτικός να λαμβάνει υπόψη τα μοναδικά μαθησιακά χαρακτηριστικά του κάθε μαθητή, να παρέχει υποστήριξη όταν χρειάζεται και να χρίζει πάνω στα δυνατά σημεία του μαθητή. Στο αρχείο που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποιες μαθησιακές δυσκολίες και προτείνονται διάφορες στρατηγικές.
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΕΡΑΣ, ΣΟΥ ΛΕΩ! |
ISBN: 978-960-04-4177-2
Έτος έκδοσης: 2011
Συγγραφέας: ΠΛΗΣΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
Εικονογράφηση: ΣΟΦΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΕΛ.: 120
Σχήμα: 14 x 20,5
Βάρος: 185 gr
Μαλακό εξώφυλλο
Ασπρόμαυρη εικονογράφηση
«Μπορείς, σε παρακαλώ, να κρατήσεις τον Αγάπιο για είκοσι μέρες;» μου είπε ο γείτονάς μου ο Λάζαρος. «Να και οι οδηγίες». Πήρα τις οδηγίες και τις έβαλα στην τσέπη του τζιν μου. «Θέλω οδηγίες για να προσέξω ένα παιδί;» είπα από μέσα μου.
Αυτή είναι η αρχή της ιστορίας ενός ιδιαίτερου παιδιού, του Αγάπιου. Στον Αγάπιο δεν αρέσουν οι εκπλήξεις, η φασαρία. Τον ενοχλούν ορισμένοι ήχοι και μπορεί το ρύζι που του μαγείρεψες να του μυρίζει ψάρι. Μπορεί να αλλάξει θέση γιατί μια αχτίνα του ήλιου πέφτει στα μάτια του. Δεν του αρέσει ο πολύς κόσμος, προτιμά να παίζει μόνος στο δωμάτιό του και θυμώνει συχνά όταν κάτι αλλάξει στο πρόγραμμά του. Δε σε καταλαβαίνει όταν μιλάς με μεταφορές. Ξέρει όλους τους φίλους του μπαμπά του, αλλά αυτός δεν έχει φίλους, μιλάει ασταμάτητα, του αρέσει η τακτοποίηση, γνωρίζει πολλά πράγματα, και κάτι που ίσως
οι περισσότεροι δε γνωρίζουν, πως «ο δενδρόβιος μυρμηγκοφάγος ονομάζεται και ταμάντουα η τετραδάχτυλος!».
Ένα βιβλίο που εισάγει τον αναγνώστη στον κόσμο των παιδιών με σύνδρομο Άσπεργκερ.
«Είναι εξαιρετικό βοήθημα για την ευαισθητοποίηση των παιδιών στις ατομικές διαφορές και στη σημασία τους στις διαπροσωπικές σχέσεις».
Βάγια Α. ΠαπαγεωργίουΠαιδοψυχίατρος
Ειδικός TEACCH-Σύμβουλος Αυτισμού
Τι είναι το σύνδρομο Άσπεργκερ;Εντάσσεται στην κατηγορία των αναπτυξιακών διαταραχών.
Συχνά χαρακτηρίζεται ως αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας και τα αίτιά του είναι νευροβιολογικά.
Ανάμεσα στους ενήλικες μ' αυτό το σύνδρομο, συναντάμε επιστήμονες, καθηγητές πανεπιστημίων, κατόχους Νόμπελ. Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα, ο Νεύτων,
ο Albert Einstein, ο Βill Gates και ο Steven Spielberg είναι κάποιοι από αυτούς.
Για παιδιά από 9 ετών αλλά και για γονείς και για εκπαιδευτικούς
http://deneimaiterassouleo.blogspot.gr/p/blog-page_5337.html
Έτος έκδοσης: 2011
Συγγραφέας: ΠΛΗΣΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
Εικονογράφηση: ΣΟΦΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΕΛ.: 120
Σχήμα: 14 x 20,5
Βάρος: 185 gr
Μαλακό εξώφυλλο
Ασπρόμαυρη εικονογράφηση
«Μπορείς, σε παρακαλώ, να κρατήσεις τον Αγάπιο για είκοσι μέρες;» μου είπε ο γείτονάς μου ο Λάζαρος. «Να και οι οδηγίες». Πήρα τις οδηγίες και τις έβαλα στην τσέπη του τζιν μου. «Θέλω οδηγίες για να προσέξω ένα παιδί;» είπα από μέσα μου.
Αυτή είναι η αρχή της ιστορίας ενός ιδιαίτερου παιδιού, του Αγάπιου. Στον Αγάπιο δεν αρέσουν οι εκπλήξεις, η φασαρία. Τον ενοχλούν ορισμένοι ήχοι και μπορεί το ρύζι που του μαγείρεψες να του μυρίζει ψάρι. Μπορεί να αλλάξει θέση γιατί μια αχτίνα του ήλιου πέφτει στα μάτια του. Δεν του αρέσει ο πολύς κόσμος, προτιμά να παίζει μόνος στο δωμάτιό του και θυμώνει συχνά όταν κάτι αλλάξει στο πρόγραμμά του. Δε σε καταλαβαίνει όταν μιλάς με μεταφορές. Ξέρει όλους τους φίλους του μπαμπά του, αλλά αυτός δεν έχει φίλους, μιλάει ασταμάτητα, του αρέσει η τακτοποίηση, γνωρίζει πολλά πράγματα, και κάτι που ίσως
οι περισσότεροι δε γνωρίζουν, πως «ο δενδρόβιος μυρμηγκοφάγος ονομάζεται και ταμάντουα η τετραδάχτυλος!».
Ένα βιβλίο που εισάγει τον αναγνώστη στον κόσμο των παιδιών με σύνδρομο Άσπεργκερ.
«Είναι εξαιρετικό βοήθημα για την ευαισθητοποίηση των παιδιών στις ατομικές διαφορές και στη σημασία τους στις διαπροσωπικές σχέσεις».
Βάγια Α. ΠαπαγεωργίουΠαιδοψυχίατρος
Ειδικός TEACCH-Σύμβουλος Αυτισμού
Τι είναι το σύνδρομο Άσπεργκερ;Εντάσσεται στην κατηγορία των αναπτυξιακών διαταραχών.
Συχνά χαρακτηρίζεται ως αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας και τα αίτιά του είναι νευροβιολογικά.
Ανάμεσα στους ενήλικες μ' αυτό το σύνδρομο, συναντάμε επιστήμονες, καθηγητές πανεπιστημίων, κατόχους Νόμπελ. Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα, ο Νεύτων,
ο Albert Einstein, ο Βill Gates και ο Steven Spielberg είναι κάποιοι από αυτούς.
Για παιδιά από 9 ετών αλλά και για γονείς και για εκπαιδευτικούς
http://deneimaiterassouleo.blogspot.gr/p/blog-page_5337.html
Ο πατέρας ενός αυτιστικού διηγείται....
Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς από όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.
Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση:
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται από εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια. Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"
Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε.
"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..
Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω από ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.
Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.
Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, πα! ρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα από τα παιδιά, και το ρώτη σα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.
Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.
Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρεις πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν από το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα από την εξέδρα.
Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρεις έξω από την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.
Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη, τον άφησαν!
Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.
Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.
Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω από το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω από το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακριά κι από τους άλλους συμπαίκτες του.
Όλοι στις εξέδρες, και από τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..."
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα από χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...
Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε...τρέξε.."
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.
Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, προς τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.
Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"
Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "από 'δώ,! από 'δώ Shay.."
Καθώς ο Shay πέρασε από την τρίτη, τα αγόρια και τ ων δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."
Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.
Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και από τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.
Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.
http://www.counseling.gr/p2.html
Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση:
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται από εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια. Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"
Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε.
"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..
Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω από ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.
Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.
Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, πα! ρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα από τα παιδιά, και το ρώτη σα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.
Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.
Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρεις πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν από το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα από την εξέδρα.
Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρεις έξω από την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.
Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη, τον άφησαν!
Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.
Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.
Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω από το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω από το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακριά κι από τους άλλους συμπαίκτες του.
Όλοι στις εξέδρες, και από τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..."
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα από χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...
Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε...τρέξε.."
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.
Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, προς τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.
Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"
Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "από 'δώ,! από 'δώ Shay.."
Καθώς ο Shay πέρασε από την τρίτη, τα αγόρια και τ ων δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."
Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.
Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και από τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.
Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.
http://www.counseling.gr/p2.html
Ποια θα μπορούσαν να είναι τα λόγια ενός παιδιού με αυτισμό…
"Είμαι σίγουρος ότι δε γνωρίζετε τον κόσμο μου… Εγώ λοιπόν που ζω μέσα σε αυτόν θα ήθελα να σας τον περιγράψω,γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο θα κατανοήσετε πως σκέφτομαι και πως αντιδρώ…Ξέρω ότι είναι δύσκολο να με αποδεχθείτε τις περισσότερες φορές,γιατί είμαι διαφορετικός,γιατί μπορεί να σας σπάω τα νεύρα με τις εμμονές μου ή ακόμα και να θεωρείτε ότι δε σας δίνω την απαιτούμενη σημασία,την οποία ζητάτε από ‘μένα,όμως εάν γνωρίζατε πως να με αντιμετωπίσετε,εάν μαθαίνατε τι μου αρέσει και τι όχι,τι με ενοχλεί και τι όχι,όλα θα ήταν πολύ πιο εύκολα… Γνωρίζω ότι ίσως καμιά φορά να φαντάζει δύσκολο να με αντιμετωπίσετε,όμως δεν είναι ακατόρθωτο…Να λοιπόν κάποια από τα βασικά μου χαρακτηριστικά…Τα χαρακτηριστικά του δικού μου κόσμου:"
Έχω αρκετές εμμονές με πράγματα και καταστάσεις και πολλές φορές κάνω πολλές στερεότυπες κινήσεις.
Μ’αρέσει να ασχολούμαι με πράγματα και καταστάσεις,οι οποίες μου δημιουργούν μόνο όμορφα συναισθήματα και εκνευρίζομαι πολύ εάν συμβεί κάτι,το οποίο δε μου αρέσει καθόλου.
Θέλω όλα να είναι προγραμματισμένα…Δε μου αρέσει καθόλου να συμβαίνουν καταστάσεις απρόοπτες,γιατί με τρομάζει οτιδήποτε ξαφνικό…
Μου αρέσει τις περισσότερες φορές να βάζω σε τάξη τα παιχνίδια μου,αλλά στη σειρά και στη θέση που εγώ επιθυμώ…Εάν διαπιστώσω ότι τους άλλαξες θέση,τότε στεναχωριέμαι πολύ και αρκετές φορές μπορεί να αρχίζω να φωνάζω ή να αντιδρώ με διάφορους τρόπους,προκειμένου να σε κάνω να καταλάβεις ότι αυτό που έκανες με ενόχλησε πάρα πολύ…
Μπορεί να μου μιλάς ή να μου απευθύνεσαι και να μην έχω καμία βλεμματική επαφή μαζί σου.πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ενδέχεται να μη σε κοιτάω την ώρα εκείνη ή να ασχολούμαι με κάτι άλλο,το οποίο με ενδιαφέρει περισσότερο εκείνην τη στιγμή…
Με ενοχλεί αφάνταστα όταν μου βάζεις τις φωνές σαν να θεωρείς ότι δεν καταλαβαίνω τίποτα…Νιώθω αμέσως πολύ άβολα…Νιώθω μεγάλη ταραχή μέσα μου και θέλω αμέσως να τρέξω να κρυφτώ,να φωνάξω ή να αρχίσω να σου επιτίθεμαι κιόλας,αλλά χωρίς να το θέλω…
Δε μου αρέσει καθόλου να με θεωρείς χαζό ή ανίκανο…Μπορώ να κάνω πολλά πράγματα εάν μου τα μάθεις και εάν επίσης δε με μεταχειρίζεσαι σαν ανήμπορο…
Μπορώ να μάθω να ντύνομαι μόνος μου,να τρώω μόνος μου,να πλένομαι μόνος μου και γενικότερα να κάνω πολλά πράγματα,τα οποία είναι μέσα στην καθημερινότητα ενός ανθρώπου,αρκεί να μου τα μάθεις και να με αφήσεις να τα επιχειρήσω και μόνος μου…
Μην ετικετοποιείς…Είμαι απλά διαφορετικός και πρέπει να αποδεχθείς τη διαφορετικότητά μου…
Μπες εσύ στον κόσμο μου και μην περιμένεις από εμένα να μπω στον δικό σου…
Μην ενοχοποιείς τον εαυτό σου για τη διαφορετικότητά μου,γιατί αυτισμός δε σημαίνει απόδοση ευθυνών…
Μπορεί να θεωρείς ότι δεν έχω συναισθήματα,όμως κι εγώ αισθάνομαι όπως κι εσύ,απλά στο δείχνω με διαφορετικό τρόπο…
"Χρειάζομαι την αγκαλιά σου ,την αγάπη σου,τη στήριξή σου,την υπομονή σου,την επιμονή σου και την αποδοχή σου…Έχω αυτισμό,δεν είμαι ανίκανος…Απομυθοποίησε τη διαφορετικότητά μου…"
Αφιερωμένο στα παιδιά με αυτισμό και στους γονείς τους… Θα πρότεινα να παρακολουθήσετε την ταινία:MARY&MAX αφιερωμένη στον αυτισμό…Σας ευχαριστώ και πάλι!
ν ανησυχείς για το παραμικρό και μη μου τα προσφέρεις όλα έτοιμα σαν να μην είμαι ικανός να αποκτήσω και μόνος μου πράγματα,τα οποία θα μπορούσα κάλλιστα…
Θα ήταν πολύ καλό για ‘μένα να εξηγήσεις τον κόσμο μου και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς μου,προκειμένου να γνωρίζουν πως να με αντιμετωπίσουν…
Μην ντρέπεσαι για ‘μένα και μη με Έλληνα Σεβαστή-Ειρήνη(Φιλόλογος με σπουδές στην ειδική αγωγή και τις μαθησιακές δυσκολίες)
"Είμαι σίγουρος ότι δε γνωρίζετε τον κόσμο μου… Εγώ λοιπόν που ζω μέσα σε αυτόν θα ήθελα να σας τον περιγράψω,γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο θα κατανοήσετε πως σκέφτομαι και πως αντιδρώ…Ξέρω ότι είναι δύσκολο να με αποδεχθείτε τις περισσότερες φορές,γιατί είμαι διαφορετικός,γιατί μπορεί να σας σπάω τα νεύρα με τις εμμονές μου ή ακόμα και να θεωρείτε ότι δε σας δίνω την απαιτούμενη σημασία,την οποία ζητάτε από ‘μένα,όμως εάν γνωρίζατε πως να με αντιμετωπίσετε,εάν μαθαίνατε τι μου αρέσει και τι όχι,τι με ενοχλεί και τι όχι,όλα θα ήταν πολύ πιο εύκολα… Γνωρίζω ότι ίσως καμιά φορά να φαντάζει δύσκολο να με αντιμετωπίσετε,όμως δεν είναι ακατόρθωτο…Να λοιπόν κάποια από τα βασικά μου χαρακτηριστικά…Τα χαρακτηριστικά του δικού μου κόσμου:"
Έχω αρκετές εμμονές με πράγματα και καταστάσεις και πολλές φορές κάνω πολλές στερεότυπες κινήσεις.
Μ’αρέσει να ασχολούμαι με πράγματα και καταστάσεις,οι οποίες μου δημιουργούν μόνο όμορφα συναισθήματα και εκνευρίζομαι πολύ εάν συμβεί κάτι,το οποίο δε μου αρέσει καθόλου.
Θέλω όλα να είναι προγραμματισμένα…Δε μου αρέσει καθόλου να συμβαίνουν καταστάσεις απρόοπτες,γιατί με τρομάζει οτιδήποτε ξαφνικό…
Μου αρέσει τις περισσότερες φορές να βάζω σε τάξη τα παιχνίδια μου,αλλά στη σειρά και στη θέση που εγώ επιθυμώ…Εάν διαπιστώσω ότι τους άλλαξες θέση,τότε στεναχωριέμαι πολύ και αρκετές φορές μπορεί να αρχίζω να φωνάζω ή να αντιδρώ με διάφορους τρόπους,προκειμένου να σε κάνω να καταλάβεις ότι αυτό που έκανες με ενόχλησε πάρα πολύ…
Μπορεί να μου μιλάς ή να μου απευθύνεσαι και να μην έχω καμία βλεμματική επαφή μαζί σου.πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ενδέχεται να μη σε κοιτάω την ώρα εκείνη ή να ασχολούμαι με κάτι άλλο,το οποίο με ενδιαφέρει περισσότερο εκείνην τη στιγμή…
Με ενοχλεί αφάνταστα όταν μου βάζεις τις φωνές σαν να θεωρείς ότι δεν καταλαβαίνω τίποτα…Νιώθω αμέσως πολύ άβολα…Νιώθω μεγάλη ταραχή μέσα μου και θέλω αμέσως να τρέξω να κρυφτώ,να φωνάξω ή να αρχίσω να σου επιτίθεμαι κιόλας,αλλά χωρίς να το θέλω…
Δε μου αρέσει καθόλου να με θεωρείς χαζό ή ανίκανο…Μπορώ να κάνω πολλά πράγματα εάν μου τα μάθεις και εάν επίσης δε με μεταχειρίζεσαι σαν ανήμπορο…
Μπορώ να μάθω να ντύνομαι μόνος μου,να τρώω μόνος μου,να πλένομαι μόνος μου και γενικότερα να κάνω πολλά πράγματα,τα οποία είναι μέσα στην καθημερινότητα ενός ανθρώπου,αρκεί να μου τα μάθεις και να με αφήσεις να τα επιχειρήσω και μόνος μου…
Μην ετικετοποιείς…Είμαι απλά διαφορετικός και πρέπει να αποδεχθείς τη διαφορετικότητά μου…
Μπες εσύ στον κόσμο μου και μην περιμένεις από εμένα να μπω στον δικό σου…
Μην ενοχοποιείς τον εαυτό σου για τη διαφορετικότητά μου,γιατί αυτισμός δε σημαίνει απόδοση ευθυνών…
Μπορεί να θεωρείς ότι δεν έχω συναισθήματα,όμως κι εγώ αισθάνομαι όπως κι εσύ,απλά στο δείχνω με διαφορετικό τρόπο…
"Χρειάζομαι την αγκαλιά σου ,την αγάπη σου,τη στήριξή σου,την υπομονή σου,την επιμονή σου και την αποδοχή σου…Έχω αυτισμό,δεν είμαι ανίκανος…Απομυθοποίησε τη διαφορετικότητά μου…"
Αφιερωμένο στα παιδιά με αυτισμό και στους γονείς τους… Θα πρότεινα να παρακολουθήσετε την ταινία:MARY&MAX αφιερωμένη στον αυτισμό…Σας ευχαριστώ και πάλι!
ν ανησυχείς για το παραμικρό και μη μου τα προσφέρεις όλα έτοιμα σαν να μην είμαι ικανός να αποκτήσω και μόνος μου πράγματα,τα οποία θα μπορούσα κάλλιστα…
Θα ήταν πολύ καλό για ‘μένα να εξηγήσεις τον κόσμο μου και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς μου,προκειμένου να γνωρίζουν πως να με αντιμετωπίσουν…
Μην ντρέπεσαι για ‘μένα και μη με Έλληνα Σεβαστή-Ειρήνη(Φιλόλογος με σπουδές στην ειδική αγωγή και τις μαθησιακές δυσκολίες)
"10 πράγματα που κάθε αυτιστικό παιδί θα εύχεται να γνώριζες..."
Το video αυτό έχει δημιουργηθεί από έναν Αμερικανό 30 ετών με διάγνωση αυτισμού
υψηλής λειτουργικότητας.
Πώς νιώθει ένα παιδί με αυτισμό...
|
|
Κοινωνικές ιστορίες
Κοινωνικές Ιστορίες Οι κοινωνικές ιστορίες χρησιμοποιούνται κυρίως στην εκπαίδευση των παιδιών με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας και σύνδρομο Asperger. Μέσα από την κοινωνική ιστορία παρουσιάζουμε καταστάσεις στο παιδί με αναπτυξιακή δυσκολία και περνάμε μηνύματα που μπορεί καλύτερα να επεξεργαστεί και να αφομοιώσει. Το παιδί μπορεί να παραδειγματιστεί και να πράξει ανάλογα σε παρόμοιες καταστάσεις σε συνθήκες δύσκολες και απρόοπτες. Μπορεί να διδαχτεί τις κοινωνικά αποδεχτές συμπεριφορές και να διαφοροποιήσει τις κοινωνικά μη αποδεκτές συμπεριφορές διαμορφώνοντας ανάλογα τη δική του συμπεριφορά. Οι κοινωνικές ιστορίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διδάξουν ρουτίνες συμπεριφορών που το παιδί δεν μπορεί να ακολουθήσει εύκολα και μαθαίνει να ακολουθεί σαν κανόνες. Πέρα από αυτό μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να εγκαταλείψουν αρνητικές συμπεριφορές, να χειριστούν φοβικές καταστάσεις ή ακόμα και συνθήκες που τους προκαλούν έντονο άγχος. Ενισχύεται η προβλεψιμότητα των κοινωνικών καταστάσεων και η δυνατότητα αντιμετώπισης του δυναμικού κόσμου από το παιδί με αυτισμό. Το παιδί μιμείται τις επιλογές και τις πράξεις των πρωταγωνιστών στις κοινωνικές ιστορίες, παραδειγματίζεται και πράττει ανάλογα σε συγκεκριμένες καταστάσεις, ενώ μαθαίνει αποτελεσματικά να διαχωρίζει το σωστό από το λάθος, το επικίνδυνο από το μη επικίνδυνο, τι πρέπει να αποφεύγει και τι όχι. Η κοινωνική ιστορία αποτυπώνεται καλύτερα στη μνήμη του παιδιού, και το μήνυμα που περνάει είναι ισχυρό και δυναμικό. Οι κοινωνικές δεξιότητες ενισχύονται και οι προβληματικές καταστάσεις που δυσκολεύουν τα παιδιά γίνονται κατανοητές και προβλέψιμες.
http://www.autismdikepsy.gr/el/page/intervention/social-stories/
http://www.autismdikepsy.gr/el/page/intervention/social-stories/
Κοινωνικές ιστορίες στο διαδίκτυο
|
|
|
|
Δυστυχώς η ελληνική βιβλιογραφία δεν είναι ιδιαίτερα πλούσια αναφορικά με τις κοινωνικές ιστορίες.
τα ακόλουθα site περιλαμβάνουν παραδείγματα κοινωνικών ιστοριών στην αγγλική γλώσσα:
http://kidscandream.webs.com/page12.htm
http://www.polyxo.com/socialstories/
http://www.thewatsoninstitute.org/teacher-resources2.jsp?pageId=2161392240601226415747290
http://www.aspergerssocialstories.com/
http://www.thewatsoninstitute.org/teacher-resources2.jsp?pageId=2161392240601226415747290
Παιδαγωγικό υλικό - κάρτες εκπαιδευτικές που μπορούμε να δουλέψουμε με τους αυτιστικούς μαθητές μας
|
|
|
|
|