|
|
|
ikaros_kai_daidalos.doc | |
File Size: | 86 kb |
File Type: | doc |
|
Διαβάστε το μύθο του Φαέθωνα που πήρε το άρμα του Ήλιου και τι ακολούθησε.....
|
O πρώτος άθλος του Ηρακλή ήταν στη Νεμέα, εκεί όπου έπρεπε να εξοντώσει το πελώριο λιοντάρι που είχε προκαλέσει το τρόμο στην περιοχή καθώς κατασπάραζε ανθρώπους και ζώα. Ο μύθος έλεγε ότι το δέρμα του λιονταριού ήταν αδιαπέραστο από οτιδήποτε, ακόμη και από σιδερένια όπλα. Στην πρώτη συνάντηση του ήρωα με το λιοντάρι, ο Ηρακλής προσπάθησε να το σκοτώσει με το τόξο του, αλλά δεν τα
κατάφερε. Έτσι ο Ηρακλής αναγκάστηκε να ακολουθήσει το λιοντάρι στο καταφύγιό του σε ένα σπήλαιο. Το σπήλαιο είχε δύο ανοίγματα που το λιοντάρι χρησιμοποιούσε για να ξεφεύγει από τους εχθρούς του. Έτσι ο Ηρακλής κύλισε μία τεράστια πέτρα και έκλεισε τη μία από τις δύο εισόδους έτσι ώστε να μη μπορεί να διαφύγει το ζώο. Μπήκε στη σπηλιά χρησιμοποιώντας την άλλη είσοδο και άρχισε να ψάχνει για τον εντοπισμό του ζώου. Όταν το βρήκε, το έπιασε από το λαιμό, το στριφογύρισε και με την υπεράνθρωπη δύναμή του το σκότωσε. Κατόπιν, έφτιαξε το ρόπαλό του από ένα χοντρό κλαδί αγριελιάς, όπλο που δεν αποχωρίστηκε ποτέ σε όλη του τη ζωή, ενώ από το δέρμα του ζώου, ο Ηρακλής έφτιαξε τη γνωστή του πανοπλία. Μετά πήγε το κουφάρι του λιονταριού στον Ευρυσθέα, ενώ σε ανάμνηση του άθλου, ανακαίνισε τα Νέμεια σε εορτασμό προς τιμήν του Δία.
Η Λερναία Ύδρα
Η Λερναία Ύδρα, ήταν ένα ερπετό με εννέα φιδίσια κεφάλια, το οποίο ζούσε στη λίμνη Λέρνα. Ο Ευρυσθέας ζήτησε από τον Ηρακλή να βρει και να εξοντώσει το τέρας. Ο ήρωας, με τη βοήθεια του ανιψιού του Ιολάου, γιο του αδελφού του Ιφικλή, εντόπισαν το τέρας στην πηγή Αμυμώνη. Με ένα κοφτερό δρεπάνι ξεκίνησε να κόβει τα κεφάλια του τέρατος, όμως για κάθε ένα κεφάλι που έκοβε, φύτρωναν δύο νέα. Ο Ηρακλής τότε σκέφτηκε να καίει τη σάρκα του τέρατος αμέσως μετά το κόψιμο του κεφαλιού, προκειμένου να μη βγαίνουν καινούργια κεφάλια. Έτσι κι έγινε. Οι δύο άντρες κατάφεραν να κόψουν και τα εννέα κεφάλια του τέρατος, το τελευταίο κεφάλι όμως το οποίο βρισκόταν στη μέση του σώματος, ήταν αθάνατο. Έτσι όταν το έκοψε, ο Ηρακλής το έθαψε βαθιά μέσα στη γη και έβαλε ένα πελώριο λίθο επάνω του. Κατόπιν βούτηξε ταβέλη του στη χολή της Ύδρας, η οποία ήταν φαρμακερή. Ο συγκεκριμένος άθλος, λόγω της βοήθειας του Ιολάου, δεν αναγνωρίστηκε από το βασιλιά Ευρυσθέα |
|
Πηγή κειμένων για τους άθλους: http://www.paidika.gr/
|
|